Góry i Pogórze Izerskie

PIECHOWICE (360-480 m, 6800 mieszk.). Miasto, jedno z najbardziej zadbanych i schludnych w Sudetach, położone u zbiegu Kamiennej i Małej Kamiennej, na granicy Karkonoszy, Gór Izerskich i Kotliny Jeleniogórskiej. Wraz z nadaniem praw miejskich w 1967 rozszerzono obszar miasta do 63,8 km2 — dziś obejmuje ono administracyjnie także Górzyniec w Górach Izerskich, Michałowice w Karkonoszach, Piastów, Pakoszów i Wolę Kromnowską u podnóża Grzbietu Kamienickiego. Piechowice są ośrodkiem przemysłu maszynowego, szklarskiego , drzewnego (tartak, fabryka mebli) i papierniczego. Niewielki ośrodek wczasowy i kolonijny dysponuje kilkunastoma domami wypoczynkowymi. Pierwsze wzmianki o osadzie pochodzą z 1305. Na te lata przypadają początki huty szkła w pobliskiej Cichej Dolinie - - należy więc sądzić, że osadę zamieszkiwali zarówno drwale, „kurzący", jak i hutnicy. Rozwój hutnictwa szkła w okolicy przebiegał pomyślnie, skoro ok. 1690 po-wstała tu szlifiernia o napędzie wodnym. Pod koniec XVIII w. zbudowano pierwszą papiernię. W 1866 wybudowano nową, istniejącą do dziś, dużą hutę szkła, fabryczkę wyrobów drewnianych i pamiątek, a w 1910 fabrykę sztucznego jedwabiu, zamienioną po 1945 na fabrykę zgrzewarek i silników głębinowych. Budowa linii kolejowej i szosy z Jeleniej Góry do Szklarskiej Poręby sprawiły, że Piechowice stały się ruchliwą miejscowością turystyczną, a pobliski Górzyniec, malowniczo położony na nasłonecznionych zboczach Gór Izerskich, stał się niewielkim wczasówiskiem — niestety, jak dotąd, niedocenianym. Miasto i jego mieszkańcy słyną z dużej aktywności społecznej, czego wyrazem jest rzucający się w oczy ład i porządek, kolorowe elewacje domów, liczne kwietniki itp. Miasto kilkakrotnie było laureatem krajowych i regionalnych konkursów „Mistrza Gospodarności". W końcu lat siedemdziesiątych przeprowadzono poza miastem trasę przelotową Jelenia Góra — Szklarska Poręba.
Kościół parafialny św. Antoniego to budowla neoromańska z lat 1909-11 o udanej sylwetce. Wyposażenie pochodzi z czasu budowy.
Warte obejrzenia są stare chałupy o konstrukcji przy słupowej, także z ganeczkami, z XVIII—XIX w. W dolnych Piechowicach, w pobliżu przyst. PKS rośnie wiekowy cis (ponad 700 lat), jeden z najgrubszych i najstarszych w Polsce. Na Kotlistej, granitowej skałce wys/6-15 m, powyżej kościoła parafialnego, podziwiać można pięknie wykształcone na szczycie kociołki wietrzeniowe i półksiężyc — stary waloński znak poszukiwaczy skarbów.